استعداد شنیدن
گوش دادن نوعی استعداد ذاتی است که با درجات مختلفی در ما وجود دارد و مانند هر استعداد دیگری قابل پرورش است. از انجایی که روش معتبری برای سنجش این استعداد وجود ندارد روشی هم برای اطمینان بخشیدن به کسانی که خود و دیگران را به نادرستی داوری می کنند وجود ندارد. دو شرط اساسی برای بدل شدن به شنونده ی با استعداد وجود دارد: اول توانایی گشودن خود در برابر موسیقی و دوم توانایی ارزیابی منتقدانه ی این تجربه.✅ استعداد شنیدن، نفع مادی به همراه ندارد گویی پاداش آن در خودش نهفته است، ما آن را برای خود بکار می بندیم، نه رقابتی وجود دارد نه جایزه ای…..اگر چه شخصی که این موهبت را دارد خوشبخت است زیرا در مقوله ی هنر هیچ حسی لذت بخش تر از کشف و درک زیبایی نیست. شنیدن یک موسیقی دان حرفه ای با شنیدن یک شنونده ی با استعداد متفاوت است. شنونده ی ایده آل تنها با استفاده از تخیل و جریان سیل آسای درونی آن به تشخیص معجزه وار زیبایی موسیقی دست پیدا می کند و این توانایی را دارد که خود را بدست قدرت موسیقی بسپارد، قدرتی که ما را بسوی چیزی خاصی به نام پدیده ی هنری سوق می دهد. درحالی که موسیقی دان حرفه ای نمیتواند با فراغت از پیش داوری ها و تعصب های حرفه ای به کیفیت واقعی یک قطعه موسیقی بیاندیشد.
برگرفته از کتاب موسیقی و تخیل