چهار دقیقه و سی و سه ثاثیه نام قطعه ای است اثر جان کیج یکی از تاثیر گذارترین آهنگسازان آمریکایی بعد از جنگ جهانی دوم.✅ یک قطعه با سه موومان که در طول آن سولیست ساز نمیزند بلکه صداهای محیط، شنونده ها و فضای سالن است که شنیده می شود. عنوان قطعه اشاره به طول زمان اجرای اثر در اولین اجرایش دارد.✅ چهار و سی سه ، تجسم ایده ی خاص جان کیج در طول سالهایی که بر روی سونات ها و اینترلودهایش کار میکرد بود. ایده ای که هر صدا را بعنوان موسیقی فرض میکرد. البته این ایده چندان بی تاثیر از ذن بودیسم نبود چون در اواخر دهه ی چهل جان کیج بطور جدی مشغول مطالعه و بررسی در زمینه ذن بود.✅ او در مصاحبه ای در سال هزار و نهصدو هشتاد و دو، و در بسیاری از مناسبت های دیگر اعلام کرد که به نظر خودش این قطعه از مهمترین اثار دوران هنری اش بوده است. فرهنگ موسیقی و موسیقی دانانِ نیو گروو این اثر را بعنوان معروفترین و جنجالی ترین اثر کیج به ثبت رسانده است.
“آنها این موضوع را درک نکردند؛ هیچ چیزی با عنوان سکوت وجود ندارد. چیزی که آنها میاندیشند سکوت است، پر از صداهای تصادفی بود، چرا که نمیدانستند چگونه گوش بدهند. در موومان نخست میتوانید صدای باد را بشنوید که اشیا را به حرکت درآوردهاست. در طول موومان دوم، قطرات باران را که با پشتبام برخورد میکنند میتوان شنید و صداهای قابل شنیدن در موومان سوم صدای خود مردم که درهنگام گفتگو یا قدم زدن هر گونه صدای جالبی را تولید میکنند.”
— سخنان آهنگساز دربارهٔ اولین اجرای اثرش: ۴′۳۳″